ZENO

ZENO
I.
ZENO
Philosophus ex Cypro, Graeca civitate, Stoicorum sectae, a Stoa, seu porticu, ubi deam bulare Zeno solebat, dictae conditor. Athenas pervenit, naufragiô eiectus: Oraculô monitus, ut cum mortuis conversaretur, literis se dedit. Discipulus Cratetis, mox editô de Republ. librô, aliisque quibusdam ingenii monumentis, numerosum ipse auditorium habuit. Summum bonum in vita, rectae rationi conveniente, collocavit: cui sententiae Cleanthes, Chrysippus, et reliqui Zenonis successores, mordicusadhaerentes, etiam in mediis tormentis virtutepraeditum hominem beatum praedicârunt. Unum esse Deum agnovit, cuius plures virtutes plura nomina indigitarent: Sed hunc Animam mundi esse credidit. Stoici porro opum et artium liberalium contemptores, de Auctore suo varia per errorem statuerunt. Interim clarissimi ex hac secta viri prodiêrunt, quae ad Christianismum quam proxime accessit. Dicitur, se ipsum strangulâsse, cum lapsu corpus attrivislet. Vide infra. Tanto in honore apud Athenienses fuit habitus, ut apud eum claves urbis deponerent, ornarentque ipsum aureâ coronâ et imagine aereâ. Adolescenti cuidam inepta multa loquenti ait: Ideo duas habemus aures, os autem unum, ut scilicet multa audiamus pauca vero loquamur. Partem scientiae in eo consistere dixit, utignoremus ea, quae scire non interest. Amicum definivit, Alter ego. Eos, qui facunde loquerentur, sed male viverent, monetae Alexandrinae comparavit. Servo, quem ob furtum percusserat, fatô se ex cusanti, fatum opposuit. Decessit autem 72. aetat. suae an nô sine morbo. nam, ut ferunt, cum abiret ex schola, lapidem offendens digitum perfregit, manu vero terram feriens, illud ait, ex Niobe. En adsum, quid me quaeso vocas? Et continuo se strangulans interiit. An. 490. Urb. Cond. 129. Olymp. Strabo, l. 14. Cicero, A. Gellius, Augustinus, Diog. Laert. l. 7. Nic. Lloydius.
II.
ZENO
Polemonis, Regis Ponti, filius, favore Armeniorum, quod is primâ ab infantiâ instituta et cultum eorum aemulatus erat, ad regnum vocatus. Cui Germanicus, in urbe Artaxata, approbantibus Nobilibus, circumfusâ multitudine, insigne regium imposuit. Ceteri venerantes Regem Artaxiam consalutavêre; quod illi vocabulum indiderant, ex nomine urbis. Tacit. l. 2. Annal. c. 56.
III.
ZENO
Veronensis, Episcopus et Martyr, saecul. 3. Scripsit Homilias 90. inter quas quaedam Basilii versae, aliae ex operibus S. Hilarii depromptae. Christianus quidam Apuleius, adeo erudit us est, et densus in signisicandis per pauca multis: Nobilissimus auctor, Casp. Barthio. Passus dicitur die 12. April. circa A. C. 266. Vide Ambros. ep. 64. Paul. Diacon. in Hist. Longob l. 3. c. 23. Vos. sium, l. 3. part. 4. c. 2. Morerium in Diction. Hist. Labbaeum, etc.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Zeno — is a Greek name derived from the more ancient variant Zenon. The word may refer to any of the following:PeoplePhilosophers* Zeno of Elea (c.490–c.430 BC), philosopher, follower of Parmenides, famed for his paradoxes . * Zeno of Citium (333 BC 264 …   Wikipedia

  • Zeno — steht für: einen Vornamen griechischer Herkunft, siehe Zenon Kirchen und Klöster Sankt Zeno Zeno (Band), eine deutsche Hardrock Band Zeno Cosini, Roman von Italo Svevo; auch: Zenos Gewissen Zeno Effekt, Phänomen der Quantenmechanik Zeno… …   Deutsch Wikipedia

  • Zeno — m From the classical Greek name Zēnōn, a short form of any of several names having as their first element Zēn , the stem form of the name of Zeus, king of the gods, for example Zēnodōros ‘gift of Zeus’. Zeno was the name of two major Greek… …   First names dictionary

  • Zeno — (Zenon), byzantisk kejser 474 91, stammede fra Isaurien i Lilleasien og tjente under kejser Leo 1. som general i hæren. Han svang sig op til fører for livvagten og ægtede Leos datter. Sønnen af dette ægteskab blev ved Leos død kejser under navn… …   Danske encyklopædi

  • Zeno — [zē′nō] 1. fl. 5th cent. B.C.; Gr. Eleatic philosopher: also Zeno of Elea [ē′lē ə] (town in Italy) 2. 334? 261? B.C.; Gr. philosopher: founder of Stoicism: also Zeno of Citium [sish′ē əm] (city in Cyprus) …   English World dictionary

  • Zeno [1] — Zeno (St. Zeno), Dorf, s. Reichenhall …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Zeno —   [ dzɛːno], Apostolo, italienischer Literaturkritiker und Dichter, * Venedig 11. 12. 1668, ✝ ebenda 11. 11. 1750; gründete 1710 mit seinem Bruder Pier Caterino (✝ 1732), mit F. S. Maffei und Antonio Vallisneri (* 1661, ✝ 1730) die erste… …   Universal-Lexikon

  • zeno- — late 20c. element used in reference to the planet Jupiter, from Gk. zeno , comb. form from Zeus (see ZEUS (Cf. Zeus); also Cf. ZENOBIA (Cf. Zenobia)) …   Etymology dictionary

  • Zeno — (izg. zȇno), Apostolo (1668 1750) DEFINICIJA talijanski dramski pisac i erudit, racionalist, autor 36 melodrama povijesnog i mitološkog sadržaja, brojnih oratorija i libreta; zajedno s G. Maffeiom, G. Vicom i L. A. Muratoriem, značajan utjecaj na …   Hrvatski jezični portal

  • Zeno — (Zenon). I. Fürsten. A) Griechischer Kaiser: 1) Z., war ein Isaurier von Geburt u. hieß eigentlich Traskalisseus, wurde 468 vom Kaiser Leo I. nach Constantinopel gerufen u. erhielt die Hand der Prinzessin Ariadne u. den Befehl über die Armee im… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Zeno [2] — Zeno, Brüder, Nicoló (gest. 1396) und Antonio (gest. 1406), venezian. Seeleute, die auf einer Reise nach Flandern um 1390 nach den Färöern und von dort nach Island und Grönland gekommen sein sollen. Nach neuern Untersuchungen ist der erst 1588 in …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”